Ik kan het niet pap.
Eerst ben ik ondankbaar,
nep, manipulatief, gestoord
en nog veel meer.
Ik was niet meer welkom
in jou huis.
Werd afgeschreven als dochter.
Mijn spullen stonden
met kerst op de stoep en
ik zou geen cent meer zien.
Eerst nog een paar mailtjes
waarin werd uitgelegd,
waarom ik zo vreselijk was..
En toen werd het stil,
jullie leven ging door.
Met zijn drieën.
Ik had het geaccepteerd,
want jou zien
deed teveel pijn.
Nu ineens mis je me,
stuur je me honderd berichtjes
smekend om contact.
Ik kan het niet, papa.
Als je voor één keer naar mij zou kijken
in plaats van naar jezelf
zou je misschien begrijpen waarom.
nep, manipulatief, gestoord
en nog veel meer.
Ik was niet meer welkom
in jou huis.
Werd afgeschreven als dochter.
Mijn spullen stonden
met kerst op de stoep en
ik zou geen cent meer zien.
Eerst nog een paar mailtjes
waarin werd uitgelegd,
waarom ik zo vreselijk was..
En toen werd het stil,
jullie leven ging door.
Met zijn drieën.
Ik had het geaccepteerd,
want jou zien
deed teveel pijn.
Nu ineens mis je me,
stuur je me honderd berichtjes
smekend om contact.
Ik kan het niet, papa.
Als je voor één keer naar mij zou kijken
in plaats van naar jezelf
zou je misschien begrijpen waarom.
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||