Bloemen en kusjes zullen vergaan
Bloemen en kusjes zullen vergaan
Maar dit gedicht zal blijven bestaan
Die woordjes voor jou hier op papier
Zo zegt Angelo met veel plezier
Op mémé Claudia’s verjaardag
Wil hij voor haar twee en dertig jaar
Iets geven als dit van Patrick mag
Als een enig uniek exemplaar
Daarom wil hij nu naast Luna staan
Dan kan zij toch lezend verder gaan
Indien hij bezwijkt door de zweetklier
Zoekend al naar de beste manier
Moet het nu met een traan of een lach
Hij is er toch geraakt tot bij haar
En met goede wil en flink gedrag
Zitten wij weer allen bij elkaar
Maar dit gedicht zal blijven bestaan
Die woordjes voor jou hier op papier
Zo zegt Angelo met veel plezier
Op mémé Claudia’s verjaardag
Wil hij voor haar twee en dertig jaar
Iets geven als dit van Patrick mag
Als een enig uniek exemplaar
Daarom wil hij nu naast Luna staan
Dan kan zij toch lezend verder gaan
Indien hij bezwijkt door de zweetklier
Zoekend al naar de beste manier
Moet het nu met een traan of een lach
Hij is er toch geraakt tot bij haar
En met goede wil en flink gedrag
Zitten wij weer allen bij elkaar
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, oktober 21, 2008 08:45 |
| Je kent mijn reeds herhaaldelijk gemaakte opmerking Jean-Paul: door de rijmdwang die jij jezelf altijd oplegt, komt heel veel geforceerd over. Dit dus, jammerlijk genoeg, ook. Groetjes en een fijne samendag verder, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||