Levenspad...(de stiltes)
terwijl de regen valt
worden haar ogen iets donkerder
ze voelt de kilte
ze verwacht de pijn
(ondraaglijke stiltes)
Ze vraagt zich af waarom
compromissen moeten gesloten worden
tussen gevoel
en verstand
(maar lippen blijven stom)
Ze sluit haar ogen
en denkt
men kan geen schaduw verliezen
waar het reeds duister is
(stilte kan ook slopend zijn)
avond schemert afscheid
terwijl zij nog rusteloos wacht
maar ergens beseft zij wel
zij was reeds verloren
voor de reis begon
(de stilte is gebleven)
Lily May
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zaterdag, oktober 25, 2008 11:47 |
| Ja, dat is wantrouwen in eigen lichaam. Nog voor je iets begint voel je je er niet klaar voor. En als de liefde je dan toch bereikt dan glipt ze uit je handen, en je voelt dat je in jezelf de reis moet voorbereiden, dat je nu pas kan werken aan het openstaan. We leren uit onze fouten. Pas in de momenten dat je ook gelooft te kunnen winnen, het zelfvertrouwen hand in hand, met liefde in het hart, dan staat er een nieuwe deur open en heb je de kracht gevonden. Liefs, x | |
| fortuna: | Dinsdag, oktober 21, 2008 22:50 |
| indringend en rakend. Ik hoop dat de stilte toch vervaagd... Liefs |
|
| Artifex: | Dinsdag, oktober 21, 2008 22:43 |
| "men kan geen schaduw verliezen waar het reeds duister is" Wat een mooie vondst! Met bewondering gelezen. Liefs, Artifex. |
|
| lommert: | Dinsdag, oktober 21, 2008 22:04 |
| diep intens schrijven waarbij de stilte pijn doet...liefs van mij willem;) |
|
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, oktober 21, 2008 14:18 |
| Bijzonder mooi schrijven,echt schitterend! liefs Ria |
|
| Fairouz: | Dinsdag, oktober 21, 2008 14:18 |
| Lieve miss lilly may mag ik zeggen hoe zeer ik van dit schrijven heb genoten ? Zonder iets van de inhoud af te doen vanzelf...erg mooi geschreven. Zonnige groet, Fairouz |
|
| dario: | Dinsdag, oktober 21, 2008 12:16 |
| Eenzaaamheid is zowel het begin als het einde van een reis. Het is maar hoe je het bekijkt. Maar dit is oogverblindend mooi neergezet. gr''jes, dario |
|
| Nummer 127: | Dinsdag, oktober 21, 2008 12:13 |
| oei diepzinnig de moeite van het lezen en overdenken waard Bartxxx |
|
| litle-wing: | Dinsdag, oktober 21, 2008 11:17 |
| wat een schrijven dit vooral dit: men kan geen schaduw verliezen waar het reeds duister is Mooi neer gezet Met Liefs |
|
| conan: | Dinsdag, oktober 21, 2008 10:47 |
| men kan geen stiltes verliezen in de duisternis...moest ik even bij stilstaan...prachtige opmerking in dit sterke gedicht met die mooie afsluiter: verloren voor de reis begon....helemaal om te stelen! liefs conan*** |
|
| verhavert: | Dinsdag, oktober 21, 2008 10:36 |
| lieve Barbara zo herkenbaar een pracht wat jij hier terug neerzet liefs xxxxx |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, oktober 21, 2008 10:34 |
| prachtig lily liefs barbara | |
| Ludy: | Dinsdag, oktober 21, 2008 10:11 |
| Herkenbaar in het voelen. Mooi Lily May! Liefs, Ludy |
|
| Gerhardus: | Dinsdag, oktober 21, 2008 09:35 |
| de regels tussen haakjes vind ik helemaal passen in dit bijzonder romantische gedicht. Lily. allerliefs van Gerhard | |
| peter1: | Dinsdag, oktober 21, 2008 09:23 |
| stilmakend , mooi verwoord | |
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 21, 2008 08:27 |
| even slikken, het proeft zo eenzaam deze woorden lieve groet Cobie Goede morgen Lily May lieve groet Cobie kuzzz |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 21, 2008 08:25 |
| Deze stilte en het eenzaam verloren zjn, is - voor mij toch - hier meer dan voelbaar (en het plaatje erbij, alhoewel ik niet zo een plaatjes fan ben, maakt het af). Warme groet, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lily May Parker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||