Elke dag
Ik vind dat vogels
vals fluiten
en heb kop vol zorgen
zo ril ik elke dag
mijn haren overeind
ik wil geen ogen
die steeds huilen
ik wil niet steeds gehurkt
mijn benen zitten te omhelzen
ik wil niet breken
in mijn eigen armen
ik wil schoenen
die weten
waarheen ze moeten gaan
ik heb de mijne al zo vaak
met beide handen
heel hard dichtgeknoopt
en gebruld
dat ze juist moeten lopen
niet steeds zo krom scheef
ik heb zo van die dagen
en dat is elke dag
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Maandag, januari 05, 2009 21:34 |
| heel mooi, prachtig neergezet. :P. liefs Tina. |
|
| Roo$je: | Zondag, oktober 26, 2008 20:54 |
| En dan zal er die dag zijn, dat je rechtstaat, een stap zet op je weg, en dat je verder gaat stap per stap. Soms samen, soms alleen. Maar waar die weg leiden zal weet niemand... With Love, Kus ps: Ik herken me hier wel in, geloof me ik begrijp wat je voelt, ook al kennen we elkaar niet... |
|
| gewoon gezellig: | Donderdag, oktober 23, 2008 13:26 |
| he meid liep je maar met me mee, zoveel gezelliger, gewoon gezellig zou het moeten zijn....liefs | |
| Amanda Visch: | Woensdag, oktober 22, 2008 18:54 |
| en heb een kop vol zorgen...wat mijbetreft kan heel deze zin eigenlijk wel weg, in de rest van je werkje geef je dat al aan...Hoop dat je dagen snel omkeren in vrolijkheid, of iets liefs ...Liefs Amanda | |
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 21, 2008 23:25 |
| Warme armen, die je mee- omhelzen.. elke dag! Platknijpknuffel en een Groninger kiekeboe zoen;) |
|
| Artifex: | Dinsdag, oktober 21, 2008 22:36 |
| Dikke knuffel dan maar en ik hoop dat er een dag komt die helemaal anders zal zijn... Liefs, Artifex. |
|
| lommert: | Dinsdag, oktober 21, 2008 20:41 |
| je weet het zo diep intens te zeggen..je voelen daarin...liefs van mij he;) willem |
|
| Innerchild: | Dinsdag, oktober 21, 2008 18:26 |
| Je doet het wederom, Vivika ... alweer zo kwetsbaar mooi ! Knufje, Inner |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 21, 2008 17:42 |
| Poe hé; je toont je weer in alle kwetsbaarheid. Maar o zo mooi verwoord weer. Liefs en knuf, sunset |
|
| Oorlam: | Dinsdag, oktober 21, 2008 16:41 |
| mooie korte beelden..loopt lekker | |
| vivika: | Dinsdag, oktober 21, 2008 16:22 |
| @Yellow ja ik ben al mn gedichten vanop mn space hierop aan het zwieren...:) |
|
| fortuna: | Dinsdag, oktober 21, 2008 15:16 |
| volg je gevoel, dan volgen je voeten vanzelf... ;) Een mooie, vivika! Liefs en knuf |
|
| Ludy: | Dinsdag, oktober 21, 2008 15:05 |
| De eigen zwaarte af kunnen leggen en vrijuit gaan; herkenbaar! Liefs, Ludy |
|
| Yellow: | Dinsdag, oktober 21, 2008 15:01 |
| Volgens mij heb ik dit al eens gelezen...ergens, de laatste zin voelt nog steeds zeer pijnlijk aan, knap neergezet Vivika, Y. |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, oktober 21, 2008 14:52 |
| goed rakend schrijven liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: vivika | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||