Knal
Ik hoorde een knal
de duif
waarnaar ik keek
schoot een stuk naar links
in de lucht
Maar hij bleef vliegen
de duif
Die duif
waarvan werd gezegd
dat hij snel zou ondergaan
vanwege zwakke hartkleppen
bekrompen vleugels
Maar hij bleef vliegen
die duif, de nietsnut
Hij vloog door
na de knal
keek even om
en met een glim op zijn snavel
Bleef hij vliegen
en verdween voor altijd
Bewees aan de wereld
en wist
de wijde wereld met een zwak hart
kan
de duif
waarnaar ik keek
schoot een stuk naar links
in de lucht
Maar hij bleef vliegen
de duif
Die duif
waarvan werd gezegd
dat hij snel zou ondergaan
vanwege zwakke hartkleppen
bekrompen vleugels
Maar hij bleef vliegen
die duif, de nietsnut
Hij vloog door
na de knal
keek even om
en met een glim op zijn snavel
Bleef hij vliegen
en verdween voor altijd
Bewees aan de wereld
en wist
de wijde wereld met een zwak hart
kan
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Woensdag, oktober 22, 2008 22:00 |
| Héél bijzonder schrijven, mooi hoor! Liefs Dina |
|
| FunkJunk: | Dinsdag, oktober 21, 2008 22:44 |
| Een gedicht vol hoop :) Grtz. xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Milot | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||