Rypstsjerker plasse
Land van thuiskomen
oneindig wuivend riet
echo's van vroeger
schaatsen over
ondergelopen weiland
de lach klinkt
nog in de lucht
door de wieken
van de molen
die ik al jaren
van verre zie
rijdend langs het
golvende water
het riet wuift
mij een welkom
Reacties op dit gedicht
| less - no more: | Zaterdag, oktober 25, 2008 08:43 |
| lijkt me een heerlijk idillisch stukje Nederland, iets om in het achterhoofd te houden ;) liefs Jan |
|
| Klaes: | Vrijdag, oktober 24, 2008 16:49 |
| van uit mijn flat kan ik het bijna zien,, lefs, |
|
| doetsi: | Vrijdag, oktober 24, 2008 08:06 |
| Thuiskomen en een welkom voelen, heerlijk! | |
| Littledolphin: | Woensdag, oktober 22, 2008 11:02 |
| knap heb je dit geschreven annet, liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: X-Anna | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||