troost
wanneer taal
haar zachte woorden
verliest
en
haat
elke kamerhoek
omvat
wanneer kritiek
putten maakt
in mijn naakte huid
en
mijn huis
naar de bodem
zinkt
spreid jij je armen
over mij
uit
haar zachte woorden
verliest
en
haat
elke kamerhoek
omvat
wanneer kritiek
putten maakt
in mijn naakte huid
en
mijn huis
naar de bodem
zinkt
spreid jij je armen
over mij
uit
Reacties op dit gedicht
| nana: | Woensdag, oktober 22, 2008 20:26 |
| dat is troost ;) | |
| Nummer 127: | Woensdag, oktober 22, 2008 12:27 |
| dat ieder vrede mag aanschouwen Nr 127 |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, oktober 22, 2008 11:45 |
| prachtig geschreven liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kalypso | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||