Witte vlag is hun hel..
Soldaten bestormen onaangekondigd
het armoedige krot in de bergen
onbewoonbaar in het westen
verwarming en stromend water
staan niet in hun woordenboek
een klein bergachtig dorpje
onder de voeten gelopen
doodgetrapt om te vergeten
niemand bezoekt hun graf
waar de namen ook zijn verdwenen
zij waren niets en onbelangrijk
alles in het grote belang
goedgekeurd door het westen
zij bepalen over oorlog en vrede
een witte vlag is hun hel
van wat er over is gebleven
leven de kinderen onwetend
zonder hun ouders te vinden
op de brokstukken van geweld
zonder toekomst en zekerheid
tot de aarde beeft
alles weer instort wat is opgebouwd
opnieuw kindertjes in dekentjes
onder de aarde gebracht
om ook te vergeten zonder namen
wij zijn liefdadig
sturen een vliegtuigje met voedsel
voldoende voor een week leven
dekens zonder een woning
nachten worden voor hen geen dag
het westen is sarcastisch
alsof ze met een vliegtuig
over Ethiopië gaat vliegen
met een spandoek:
‘Lekker Milky Way’
hoe willen we dat rechtzetten
vanuit onze oprechte gevoelens?
Of voelen we niet meer vanuit ons hart?
28-03-‘02/19:06
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, maart 29, 2002 01:11 |
| ...de zwaksten zijn altijd de eerste en de laatste slachtoffers... dat te weten... daar kan men niet ongevoelig voor zijn.... | |
| christina: | Vrijdag, maart 29, 2002 00:44 |
| Soms wou ik wel dat mijn hart wat minder gevoelig was Nee toch maar niet Slaap lekker he |
|
| Driegeetjes: | Vrijdag, maart 29, 2002 00:39 |
| Klinkt hard uit het hart... Maar zo WAAR!!! DrieGeetjes |
|
| pramodah: | Vrijdag, maart 29, 2002 00:33 |
| ja het is pasen wil een dag van hoop de tweeduizend en tweede al maar ik zie geen verandering ............. pramodah |
|
| Sheena: | Vrijdag, maart 29, 2002 00:19 |
| moeilijk Wil, ik bezit niet alle antwoorden ... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||