kon ik je nog één maal aanraken
je warmte voelen, ogen zien stralen
droog mijn wang met een zonnestraal
vergeefs zoek ik jou beeld
achter alle blauwe deuren
vergeelde vensters en in stoffige hoeken
geef me een blad in de hand
waarvan ik de nerven kan zien
kaal en afgestorven van het leven
laat me de oostenwind voelen
koud en schraal langs mijn oren
waarin jou naam geroepen wordt
Artifex: | Donderdag, oktober 23, 2008 21:56 |
Intens rakend geschreven... Liefs, Artifex. |
|
Fari HS: | Donderdag, oktober 23, 2008 19:35 |
Prachtig zoals jij de liefde met het gemis in poëzie combineert. Daarnaast bedank ik jou voor jouw aangename reactie van net, jouw reactie was puur. liefs, Fari |
|
_Lieverdje_: | Donderdag, oktober 23, 2008 17:41 |
droevig geschreven een troostknuffel van mij liefs |
|
vivika: | Donderdag, oktober 23, 2008 14:59 |
het is de 1rste keer dat ik je lees...I''m impressed...:) liefs van mij vr een gezellige meid bedankt vr jouw lieve reacties |
|
Windwhisper: | Donderdag, oktober 23, 2008 14:45 |
oh meisje toch, dit doet zeer bij het lezen, moeilijk hoor weet dat ik nu aan je denk en meeleef, lieve groet Cobie kuzzz |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2008 | ||
Thema's: |