Al een hele tijd,
was ik eenzaam en alleen.
Net of er naalden in mijn hart stak.
Maar toen was daar,
Mijn prins, op het witte paard,
in de zon, boven op mijn dak
Ik ben zo verbaast,
dit had ik nooit verwacht
En zelfs niet geloofd.
Maar toch was je daar,
en woon je nu in mijn hoofd.
Je zoenen zijn als engelenkusjes.
Je handen in mijn zij.
Rust mijn hoofd op je borst.
En vraag ik je,
Blijf je nog even bij mij.
Je geeft me zoveel vreugde,
Brengt mij zoveel geluk.
Je laat mij stralen,
en ik bid tot de sterren,
please maak dit niet stuk