De angst om jezelf te geven
Het is een beetje zo.
Mijn dag is ietsjes zwart.
Een bittere bordeaux.
Vooral wat leeg in 't hart.
Het is ook wel waar
dat zonder de intimiteit
van een innige band
die enorme leegte niet slijt.
Het klopt ook ja,
dat ik de liefde puur vind.
Te snel op haar gevoel in ga
als een bang, onzeker kind.
Het is daarom dat ik wacht
en het eindelijk kan gaan geven.
Al die mooie liefdespracht
in een geestelijk rijk leven.
Mijn dag is ietsjes zwart.
Een bittere bordeaux.
Vooral wat leeg in 't hart.
Het is ook wel waar
dat zonder de intimiteit
van een innige band
die enorme leegte niet slijt.
Het klopt ook ja,
dat ik de liefde puur vind.
Te snel op haar gevoel in ga
als een bang, onzeker kind.
Het is daarom dat ik wacht
en het eindelijk kan gaan geven.
Al die mooie liefdespracht
in een geestelijk rijk leven.
Reacties op dit gedicht
| pia ^^: | Vrijdag, oktober 24, 2008 22:45 |
| :) heerlijk mooi. ik hoop het. heel erg. iedereen verdient liefde te geven en te krijgen. | |
| Ludy: | Vrijdag, oktober 24, 2008 20:47 |
| Als jouw gevoel net zo ontwikkeld is als je taalgevoel, komt het allemaal goed! Liefs, Ludy |
|
| Yellow: | Vrijdag, oktober 24, 2008 17:38 |
| fioew, een paar keer gelezen, zeer speciaal verwoord, Y. |
|
