Laat je achter...
Laat je achter…
het voelt als herfst in tranen gebeiteld
met mijn armen rond je graf
een steen die blinkt van heimwee
in de glans van een zilte maan
die ‘s nacht langs je naam geschreven lijkt
doen waterlanders hun laatste ronde
in een moment van eenzame werkelijkheid…
esteban 25/10/2008
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zaterdag, oktober 25, 2008 22:03 |
| Aangrijpend...jou woorden klemmen even op mijn keel... Héél even bij je dierbaren zonder publiek. Ik ga ook nooit op 1 november. Dit is zo eenzaam-droef dat ik bijna verlegen ben om dit schitterend mooi te noemen... Bemoedigende knuf, Dasje X |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 25, 2008 07:49 |
| Goede morgen, lieve Esteban, we kunnen niet genoeg omarmen lieve groet Cobie kuzzz intens verdriet maar zo mooi beschreven, dat het voelbaar pijn doet |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, oktober 25, 2008 07:31 |
| goede morgen esteban...stilmakend mooi emotievol schrijven, ik lees je graag liefs barbara | |
| X-Anna: | Zaterdag, oktober 25, 2008 06:28 |
| Intens, voelbaar verdriet. Sterkte Esteban liefs, Annet |
|
| maria : | Zaterdag, oktober 25, 2008 01:00 |
| ontroerend stil makend... knuf met liefs, maria |
|
| Wit Licht: | Zaterdag, oktober 25, 2008 00:50 |
| Gewoon mooi , het is alsof ik het mee beleef ... Slaap zacht. | |
| Gerhardus: | Zaterdag, oktober 25, 2008 00:44 |
| de stilte en he verdriet rondom de laatste rustplaats zo intens beschreven, Esteban. vr.gr. Gerhard |
|
| tulpje: | Zaterdag, oktober 25, 2008 00:33 |
| stilmakend mooi liefs en truste knuffel |
|
| verhavert: | Zaterdag, oktober 25, 2008 00:32 |
| zo stilmakend voor mij slaapwel esteban zoveel liefs martine |
|
