Bed
Laat ons nu
maar rusten.
Leg ons nu maar te slapen
in het ruimere bed
van onze vriendschap.
Dek ons toe met tederheid
er zijn zovele mooie en speciale
momenten geweest.
Laat ons nu maar proberen
opnieuw jij en ik
en helemaal zichzelf te zijn
en als er iets blijft
dat op later wijst,
een warm verlangen
een logische noodzaak,
heftigheid van het gemis,
laten we dan pas dat bed opzoeken
en er ons zachtjes uit wakker maken,
om zonder elkaar af te schrikken
terug samen de toekomt in te gaan.
maar rusten.
Leg ons nu maar te slapen
in het ruimere bed
van onze vriendschap.
Dek ons toe met tederheid
er zijn zovele mooie en speciale
momenten geweest.
Laat ons nu maar proberen
opnieuw jij en ik
en helemaal zichzelf te zijn
en als er iets blijft
dat op later wijst,
een warm verlangen
een logische noodzaak,
heftigheid van het gemis,
laten we dan pas dat bed opzoeken
en er ons zachtjes uit wakker maken,
om zonder elkaar af te schrikken
terug samen de toekomt in te gaan.
Reacties op dit gedicht
| marèse: | Vrijdag, december 24, 2004 00:15 |
| zooooo mooi en heel herkenbaar. had het even moeilijk ... | |
| Voske: | Vrijdag, maart 29, 2002 21:09 |
| Even ieder aan zijn eigen kant,maar zoiets mag niet te lang duren,anders wordt het plekje in het midden veel te koud en schuif je nooit meer naar elkander toe. Groetjes,Voske.. |
|
| arie: | Vrijdag, maart 29, 2002 19:58 |
| Een teder zelfs broos gedicht.. de zekerheid en hoop op meer, hand in hand zoekende naar de toekomst. liefs, arie |
|
| Driegeetjes: | Vrijdag, maart 29, 2002 11:22 |
| Dit is een prachtig gedicht, Charliene... Mensen maken soms hun bed, maar zijn niet bereid om erin te gaan liggen... Dit is écht een prachtig gedicht! Mijn bewondering... DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hans | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||