Het donker van de klokken
het donker van de klokken
je zomert
nog in blonde lok
tussen donkere haren
die levens vergaarden
vingers tikken
wespen weg uit een
blijde lach en alledag
waarin je alles gaf
stappen zijn wat traag
de rug niet helemaal gaaf
maar in je geest is nog
geen spoortje herfst geweest
zomer door in
blonde lokken
vergeet het donker van
de klokken in een nieuw begin
wil melker
25/10/2008
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Zondag, november 02, 2008 16:26 |
| Mooi poëtisch! Liefs Dina |
|
| ela: | Zaterdag, oktober 25, 2008 14:28 |
| Poétisch gedragen gedicht.Het drijft mij tot denken.ela | |
| Klaes: | Zaterdag, oktober 25, 2008 09:30 |
| dit (k)lokt lekker... groets, |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 25, 2008 07:59 |
| Mooie graag gelezen verwoording wil. Ik hunker nu al weer de lente (al verheug ik me ook wel op de decembermannd). Vriendschappelijke groet, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||