I need help...
I need help...
alleen
'k voel me zo alleen
achtergelaten
door jullie
eerst Dolor
en nu jij Ireoy
altijd
wilde ik geven
liefde geven
vriendschap geven
maar nooit
iets terug
toch niet voor lang
alleen
zo voel ik me
achtergelaten
door jullie
Na jij Dolor
wilde 'k weer gelukkig zijn
'k wilde niet weer die pijn
dat verdriet
en dan jij
m'n 'onmogelijke nood' Ireoy
nu voel ik het weer
't wordt me allemaal
te veel
alleen
je ziet het niet aan me
maar zo voel ik me
achtergelaten
door jullie
'k verberg wat ik voel
en dan zegt men allemaal
van mij
dat ik toch zo goed
m'n gevoelens kan uiten
altijd raad weet
wel nee !
dat
kan ik niet
'k krop ze op
totdat ze
op een moment als deze
naar boven borrelen
in m'n gedichten
de 'reden' waarom 'k schrijf
'k kan anderen helpen
als ze 't moeilijk hebben
'k ga naar hen toe
om hen te troosten
maar mezelf
kán ik niet helpen
'k zou niet weten
hoe
alleen
'k voel me zo
VERDOMD alleen
achtergelaten
door jullie
telkens weer
maak ik het mee
waarom met mij
waarom ik
waarom
kan ik nooit gelukkig zijn
alleen
zo voel ik me niet enkel
zo ben ik ook
achtergelaten
door jullie
... but there's no one who can help me
Reacties op dit gedicht
| sadonysky: | Woensdag, april 10, 2002 13:46 |
| Leef met je mee, veel sterkte! en die gevoelens uiten zal wel beteren met de jaren krop ze asjeblieft niet op, maar smijt het er gewoon uit. Ik smeek het je!! Beter dat dan de onwetendheid van wat gaat er nu verdomme in haar om?????en merci voor de unieke reis en de leuke babbels, de leute, de subtiele kluchten ;)kheb er echt heel veel aan gehad khoop jij ook... FRIENDS FOREVER ***sad***ony***sky*** |
|
| bren: | Zaterdag, maart 30, 2002 14:15 |
| ik leef met je mee, maar uiteindelijk moet je alles zelf alleen doen, er is er maar een die jou gelukkig kan maken en dat ben jezelf, de rest mag enkelt delen in jouw geluk vind ik, zo overigens ook in jouw verdriet, sterkte met de tocht op zoek naar warmte | |
| Cartooneken: | Vrijdag, maart 29, 2002 21:36 |
| Ik weet wat je bedoelt... ik voel me ook enorm alleen terwijl ik toch een bende vrienden heb, alleen kan ik bij die vrieden niet mezelf zijn... alleen hier thuis op mijn kamer... ik heb vrienden gemaakt hier op de freaks... echte vrieden, vrienden die je mss niet dagelijks ziet, maar waarvan je wel weet dat ze er ALTIJD voor je zijn... en zo voel je je al een stukje minder alleen... knuff |
|
| waterval: | Vrijdag, maart 29, 2002 18:19 |
| net degenen die je zo graag bij je wil hebben, die zijn er niet,... dat doet pijn,...en maakt je zo eenzaam, .... het is héél herkenbaar en daarom kan ik dit verdriet begrijpen,..... |
|
| Xanthippe: | Vrijdag, maart 29, 2002 14:32 |
| 'k heb genoeg vrienden, daar niet van... maar degene die ik echt graag zie, daar kan ik nie (meer) bij zijn... en 'k voel me gewoon alleen... figuurlijk opnemen! heel da gedicht hier ! |
|
| Thecool: | Vrijdag, maart 29, 2002 14:19 |
| vriendschap is een illussie een paktje chroom met een dun laagje crhoom, vanochtend op de radio Het toeval, er zijn 6 miljard mensen er zijn er vast bij die heel graag jouw vriend willen zijn denk ik zo Harold (::) |
|
| Driegeetjes: | Vrijdag, maart 29, 2002 11:25 |
| Help is on it's way If a moment you stay then together we play Cheerful, on this beautiful day Hoofie omhoog, en laat de zon schijnen... ;-) DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Xanthippe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||