eten....
hap hier hap daar.
haal die weegschaal weg
ik ben nu veel te zwaar.
maar je schreeuwt laat me staan.
afvallen zul je...
eeuwig door blijven gaan.
en ik huil en ik huil.
want op deze manier..
graaf ik mijn eigen moordkuil.
maar je schreeuwt geef niet op.
je zegt dat ik lelijk zal zijn.
als ik met afvallen stop.
en ik kijk en ik kijk.
ik zie een lelijk meisje staan...
omdat ik me met jou schoonheid vergelijk.
jou mooie lage getallen.
ooit zal bij mij het rode streepje.
op het mooiste gewicht vallen
-je bent zo prachtig maar zo eng.
je bent zo mooi maar zo hard...-
Reacties op dit gedicht
| Jane Doe: | Vrijdag, augustus 21, 2009 23:15 |
| ga zo''n beetje door hetzelfde heen,.. ik ken jou niet, maar blijf sterk... het leven is al zo kort,. geniet ervan.. | |
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, oktober 26, 2008 23:32 |
| alles is relatief... wat is lelijk, wat is mooi wat is dik, wat is dun het zijn alleen maar gedachten... geniet van het leven groetjes, namaste, anneke |
|
| Littledolphin: | Zondag, oktober 26, 2008 19:55 |
| meis het is moelijk ik weet...knuff barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||