Gevoelloos...
Gevoelloos…
bedrogen zijn de wezen, altijd maar in rust
dacht ik toch te lezen eenzaam op de vlucht
rond het middaguur in tekens van de tijd
omringt door derden zonder zekerheid
loze woorden als verlichting van de ziel
gestopt in dozen vol realiteit
zie ik schimmen zachtjes zweven
tot de stank hun aanwezigheid verdrijft
omarmt door zonde sterf ik straks een zoete dood
en al de rest moet zwijgen!!!
stomme kloot…
esteban 28/10/2008
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Woensdag, oktober 29, 2008 06:28 |
| dit was duidelijk esteban, krachtig mooi geheel liefs barbara | |
| Elenore De Groote: | Dinsdag, oktober 28, 2008 22:51 |
| Lezen doet overleven. Liefs, x | |
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, oktober 28, 2008 21:15 |
| Dat is duidelijke taal!! liefs Ria |
|
| soulmates eva roelofsen: | Dinsdag, oktober 28, 2008 21:07 |
| ZO DIE ZIT EEN RAKEND GEHEEL LIEFS EVA | |
| Hieronymus: | Dinsdag, oktober 28, 2008 20:23 |
| Gedane dingen hebben geen keer. Wederom invoelend geschreven Esteban. Warme groet Ronny |
|
| fortuna: | Dinsdag, oktober 28, 2008 20:14 |
| rakend teleurgesteld. Liefs |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 28, 2008 20:13 |
| Vaak lees ik je met ingehouden adem, wat een gevoel en emotie weet je toch in je woorden te leggen Esteban lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||