De juiste woorden kan ik niet op papier krijgen...
Mijn gevoelens, ik moet er denk ik maar over zwijgen...
Langzaam slib ik dicht,
Maar ik durf het niet te zeggen in jouw gezicht...
Al bijn 2.5 jaar een band opgebouwd,
En over 2 jaar ben ik waarschijnlijk getrouwd...
Aan de ene kant heel fijn..
Maar het benauwd me omdat ik weet dat dit met jou zal zijn.
In de vriendengroep, met elkaar...
Is het altijd gezellig daar..
Maar die momenten met z'n twee,
daar heb ik de laatste tijd wat meer moeite mee...
Het is iets van de laatste tijd, ik kon me altijd geven..
Maar nu voel ik dat ik nog wat mis in mijn leven...
En dat is het stukje zelfstandigheid in een man,
In inmiddels weet ik, dat jij mij dat niet geven kan...
wat nu..
Twijfel... ik zucht ervan...
opweg.. naar een onbekend doel..