Pijn
Pijn.
Zelfs nu de pijn groot is zou ik de jouwe er bij willen nemen.
Kan je niet zo zien.
Ook al zijn er nog genoeg problemen.
Zelfs dan draag ik liever de last voor tien.
Jou wil ik geen pijn doen, dat kan ik niet verdragen.
Dan zelf maar een beetje meer.
Ik word niet snel verslagen.
Sta weer op, al ga ik zo hard neer.
Zelf als het niet gaat moet ik door.
Als ik mijn doel niet red, straf ik mijzelf ervoor.
Niet helemaal fit, maar train toch voluit.
Ga dan diep en bijna onderuit.
En dan nog boos worden dat het doel niet werd behaald.
Had ik mijn begrip voor anderen maar wat meer naar mijzelf vertaald.
Als een ander iets niet red, toon ik alle begrip, vind het wel gezond.
Maar red ik het zelf niet, krijg ik een schop onder mijn kont.
Maar misschien ging ik dit keer te ver.
Ook mijn schouders en hart wordt het een keer teveel.
Narigheid op willen vangen van her en der.
Tranen in de ogen, een brok in de keel.
Zorgzaam zijn, jou niet lijden laten.
Ik vang alles op, maar kan mezelf wel haten.
Waarom laat ik me niet vrij, laat ik zien wie ik ben?
Wil ik altijd anderen beschermen, of ik hen nu wel of niet goed ken?
Doe daarmee altijd mezelf te kort, dat komt ook een ander niet ten goede.
Want de twijfel en pijn slaan dan om in woede.
Ik dat uit ik dan natuurlijk weer niet.
Maar doe zonder dat ik het merk, hiermee anderen verdriet.
Juist de mensen die veel om me geven, net als ik om hen.
Zij zullen de dupe worden, omdat ik zo gesloten ben.
Ik wil hen beschermen maar vergeet daarbij mijn eigen ik.
Zij zien dat toch wel, en krijgen daarvan ook een tik.
Zelfs nu de pijn groot is zou ik de jouwe er bij willen nemen.
Kan je niet zo zien.
Ook al zijn er nog genoeg problemen.
Zelfs dan draag ik liever de last voor tien.
Jou wil ik geen pijn doen, dat kan ik niet verdragen.
Dan zelf maar een beetje meer.
Ik word niet snel verslagen.
Sta weer op, al ga ik zo hard neer.
Zelf als het niet gaat moet ik door.
Als ik mijn doel niet red, straf ik mijzelf ervoor.
Niet helemaal fit, maar train toch voluit.
Ga dan diep en bijna onderuit.
En dan nog boos worden dat het doel niet werd behaald.
Had ik mijn begrip voor anderen maar wat meer naar mijzelf vertaald.
Als een ander iets niet red, toon ik alle begrip, vind het wel gezond.
Maar red ik het zelf niet, krijg ik een schop onder mijn kont.
Maar misschien ging ik dit keer te ver.
Ook mijn schouders en hart wordt het een keer teveel.
Narigheid op willen vangen van her en der.
Tranen in de ogen, een brok in de keel.
Zorgzaam zijn, jou niet lijden laten.
Ik vang alles op, maar kan mezelf wel haten.
Waarom laat ik me niet vrij, laat ik zien wie ik ben?
Wil ik altijd anderen beschermen, of ik hen nu wel of niet goed ken?
Doe daarmee altijd mezelf te kort, dat komt ook een ander niet ten goede.
Want de twijfel en pijn slaan dan om in woede.
Ik dat uit ik dan natuurlijk weer niet.
Maar doe zonder dat ik het merk, hiermee anderen verdriet.
Juist de mensen die veel om me geven, net als ik om hen.
Zij zullen de dupe worden, omdat ik zo gesloten ben.
Ik wil hen beschermen maar vergeet daarbij mijn eigen ik.
Zij zien dat toch wel, en krijgen daarvan ook een tik.
Reacties op dit gedicht
| Metal Erik: | Donderdag, oktober 30, 2008 17:44 |
| :$ Dank voor de lieve reacties... Erg fijn om te lezen... Misschien dat ik wat gedichten zal laten lezen aan mensen die mij persoonlijk kennen. Maar ben er nog niet uit. Durf niet goed denk ik... |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 30, 2008 12:08 |
| laat je gedichten lezen het is een open boek zo mooi gr.janny |
|
| Samhain: | Woensdag, oktober 29, 2008 21:57 |
| Ach Metal Erik mensen die echt, ja echt van je houden begrijpen dat ... maar willen wel misschien dat je dat een keer tegen hen, zij zegt!!! Heel veel liefs en knuffies J | |
| Littledolphin: | Woensdag, oktober 29, 2008 06:20 |
| jeetje, klinkt erg verdrietig, knuff van mij | |
| Wit Licht: | Woensdag, oktober 29, 2008 00:55 |
| Toch wil ik ook dit nog even kwijt . Gun jezelf ook wat ruimte en ontspanning Hé ... | |
| Wit Licht: | Woensdag, oktober 29, 2008 00:47 |
| Je een goede mens ,slaap lekker ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Metal Erik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||