Ex vrouw (deel 2 - Het graf)
Ik liep op het kerkhof,
aanschouwde die trieste blikken
Stopte bij een leeg graf
en dacht ‘potverdikke’
Als geobsedeerd bleef ik er staan
en keek even in dat gat
Nou, nou… dat was diep
Het was zelfs dieper dan een zwembad
En zelfs de maten klopten
Wat een geluk!
Dat kon een mooie worden
met een beetje opsmuk
Ik bleef staan mijmeren
en moest zelfs een denkpauze inlassen
Ik hoorde constant dat stemmetje,
‘Zou zij daar in passen?’
aanschouwde die trieste blikken
Stopte bij een leeg graf
en dacht ‘potverdikke’
Als geobsedeerd bleef ik er staan
en keek even in dat gat
Nou, nou… dat was diep
Het was zelfs dieper dan een zwembad
En zelfs de maten klopten
Wat een geluk!
Dat kon een mooie worden
met een beetje opsmuk
Ik bleef staan mijmeren
en moest zelfs een denkpauze inlassen
Ik hoorde constant dat stemmetje,
‘Zou zij daar in passen?’
Reacties op dit gedicht
| TN: | Vrijdag, augustus 28, 2009 11:10 |
| En dat zal altijd zo zijn tot in lengte der dagen. | |
| Maria Mostarda: | Donderdag, augustus 27, 2009 23:39 |
| Cabaret? Voor sommigen is het dagelijkse kost! |
|
| TN: | Donderdag, augustus 27, 2009 22:02 |
| Na zestien jaar moet ik er nog steeds om lachen. (Cabaret, cabaret) | |
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 29, 2008 16:10 |
| het is me wat liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TN | 
|
|
| Gecontroleerd door: redactie | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||