Bed
Leeg is het bed
waar we dachten
over de oorlog
en het opbreken van de straat
waar we dachten
over de oorlog
en het opbreken van de straat
Geen deur was open
alleen die van ons
waar we aan de tafel zaten
waar moeder had gerouwd
alleen die van ons
waar we aan de tafel zaten
waar moeder had gerouwd
Ze droeg een brief
met weing woorden
mompelde wat
de herfst stoeide
met weing woorden
mompelde wat
de herfst stoeide
met haar gezicht
Leeg is het bed
waar lakens gekreukeld lagen
en we wisten
waar lakens gekreukeld lagen
en we wisten
dat 2-1 nimmer
Meer gelijk kon zijn
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, oktober 30, 2008 08:22 |
| Voelbare droeve poëzie. Groetjes en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| ela: | Donderdag, oktober 30, 2008 01:39 |
| Zeer knap deze beschrijving van het leed door oorlog gebracht. ela |
|
| johandedichter: | Donderdag, oktober 30, 2008 00:48 |
| sterk verwoord in een pracht geheel slaap lekker gr johan |
|
| Gerhardus: | Donderdag, oktober 30, 2008 00:30 |
| krachtige woorden. graag gelezen. slaap goed, Wijnand! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||