Dat meisje ben ik zelf
Ik zie een meisje een pad belopen door duisternis
Op zoek naar zichzelf, omdat ze niet weet wie ze is
Zonder iemand om haar heen, probeert ze zich door chaos te banen
Eenzaam en stil, hoort ze alleen het vallen van haar tranen
Vaak zie ik haar zitten, huilend en ineengedoken
Afvragend of het ooit nog goed komt, van binnen is ze gebroken
De zware dagen die ze doorstaat zijn eindeloos lang
Ze neemt niets aan van deze wereld, want die maakt haar alleen maar bang
Vaak verstopt ze haar gevoel, omdat ze niet durft te praten
Bang om iemand te vertrouwen, en weer in de steek te worden gelaten
Mensen proberen haar vaak te helpen, maar ze is zo onbereikbaar
Ze bouwde een muur om haar hart heen, voor iedereen zo ondoorbreekbaar
Op zoek naar zichzelf, omdat ze niet weet wie ze is
Zonder iemand om haar heen, probeert ze zich door chaos te banen
Eenzaam en stil, hoort ze alleen het vallen van haar tranen
Vaak zie ik haar zitten, huilend en ineengedoken
Afvragend of het ooit nog goed komt, van binnen is ze gebroken
De zware dagen die ze doorstaat zijn eindeloos lang
Ze neemt niets aan van deze wereld, want die maakt haar alleen maar bang
Vaak verstopt ze haar gevoel, omdat ze niet durft te praten
Bang om iemand te vertrouwen, en weer in de steek te worden gelaten
Mensen proberen haar vaak te helpen, maar ze is zo onbereikbaar
Ze bouwde een muur om haar hart heen, voor iedereen zo ondoorbreekbaar
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zaterdag, november 01, 2008 16:06 |
| Erg mooi geschreven! | |
| Allysson: | Donderdag, oktober 30, 2008 22:43 |
| treurig, maar errug mooi! Liefs, Allysson |
|
Over dit gedicht
| Auteur: x0x-PriinCeSs-x0x | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||