leven
leven
ondragelijk verdriet
een te groot gemis
het leven
te pijnlijk
als je weet
hoe kort het is
als het in mijn macht lag
jou meer dagen te geven
had ik mijn dagen verdeeld
zodat jij langer kon leven
het is nu nog te moeilijk
te begrijpen waarom
maar ik troost mezelf
dat ik je ooit tegen kom
in een wereld veel mooier
dan het aardse bestaan
zodat je alles weer kan
wat hier is fout gegaan
stil staat de tijd
ze heeft het gevecht verloren
zelfs volgens de klok
is ze bij het verleden gaan horen
ondragelijk verdriet
een te groot gemis
het leven
te pijnlijk
als je weet
hoe kort het is
Opgedragen aan Elisa
ondragelijk verdriet
een te groot gemis
het leven
te pijnlijk
als je weet
hoe kort het is
als het in mijn macht lag
jou meer dagen te geven
had ik mijn dagen verdeeld
zodat jij langer kon leven
het is nu nog te moeilijk
te begrijpen waarom
maar ik troost mezelf
dat ik je ooit tegen kom
in een wereld veel mooier
dan het aardse bestaan
zodat je alles weer kan
wat hier is fout gegaan
stil staat de tijd
ze heeft het gevecht verloren
zelfs volgens de klok
is ze bij het verleden gaan horen
ondragelijk verdriet
een te groot gemis
het leven
te pijnlijk
als je weet
hoe kort het is
Opgedragen aan Elisa
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lachebekje1988 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||