Allerheiligen, Allerzielen
‘t gestorven gras
onder donker vermoeden
van gebogen wind
- huilen wekt
arduin, graniet -
geen zon, geen woord
de koude dood
windt dromen
langs bloesems
verlangend luisterend
in de aarde;
bloemen grazen bomen.
sunset 02-11-2008
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, november 02, 2008 17:20 |
| sterk verwoord knufleifs--hiljaa-- |
|
| peter1: | Zondag, november 02, 2008 10:17 |
| echt prachtig ,dit sereen pareltje | |
| Littledolphin: | Zondag, november 02, 2008 09:15 |
| subliem je woorden, liefs barbara en een goede morgen | |
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, november 02, 2008 02:06 |
| Zeer mooi! Liefs, Jacky |
|
| switi lobi: | Zondag, november 02, 2008 01:06 |
| Bijzonder mooi... integer doch zeer diep. Warme knufff en heel veel liefs, switi lobi |
|
| conan: | Zondag, november 02, 2008 00:48 |
| prachtige eindzin...die volle bloemen, die kale bomen.... liefs conan*** |
|
| ela: | Zondag, november 02, 2008 00:34 |
| Het kerkhof in de herfst, de sfeer van verlies mooi opgewekt. ela |
|
| verhavert: | Zondag, november 02, 2008 00:23 |
| zo stilmakend mooi mooie dromen tot strakjes martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2008 | ||
| Thema's: | ||