Raar maar waar..
Ik voel me zo raar, en zo anders dan anderen.
Zo bang en soms zo alleen.
Ik zou mezelf zo graag willen veranderen.
Soms denk ik dat ze het kunnen zien, iedereen.
Het rare is dat ik zoiets nog nooit eerder heb gevoelt, bij een verliefdheid.
Het warm worden, de rode kleur op mijn wangen en de vlinders in mijn buik.
Soms raak ik mezelf even door die gedachten, helemaal kwijt.
De jongens ben ik bang dat ik ze voor mijn toneelspelletje, misbruik.
Maar ik moet wel, ik moet voor de buiten wereld spelen dat ik normaal ben.
Want anders willen mensen me misschien niet meer kennen.
Soms vraag ik me af, waarom nemen ze me niet zoals ik ze ken.
Misschien moeten ze dan eerst aan mij wennen