(LR) Het middel van de schepper
Eenzaam gluipt een man door straten
Door hij laaghangende wolken wordt hij vermist
Zijn vage omtrekken lossen op bij het geringste kookpunt
Het enige wat van hem overblijft zijn de dauwdruppels op jouw voorhoofd
Adem je hem in, dan ben je hem
Maar hij is ook jou
Kunnen wij daarom dan ook lopen op het water
Omdat we lopen op onszelf
Hij kijkt naar de grond en ziet schaduw weerspiegelt in een plas
Hij kijkt naar de hemel en ziet eigen tranen vallen uit de hemel
Hij kijkt naar zichzelf en maar ziet niks
Vreemdelingen vinden hem vreemd
Reacties op dit gedicht
| Deaved Shight 777 : | Donderdag, november 06, 2008 19:05 |
| keurige symboliek thumbs up | |
| Littledolphin: | Woensdag, november 05, 2008 05:03 |
| mooi jelly, ik wens je suc6 liefs barbara | |
| Bert Lagom: | Dinsdag, november 04, 2008 22:55 |
| Ik moest het wel een paar keren lezen, maar de waarheid zit er wel degelijk in. Veel succes.... | |
| Windwhisper: | Dinsdag, november 04, 2008 22:40 |
| succes hoor, dat de beste mag winnen liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2008 | ||
| Thema's: | ||