Even weer dat kind
plassen stampen
herfstdans
wind en regen
geeft mij de kans
even weer dat kind te zien
in herfstbeweging
zielsbeleving
zoals ik was
en waarschijnlijk nog ben
misschien
met bewondering voor de kunstenares
Margreet Veldhuizen Baars
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Maandag, november 10, 2008 21:37 |
| Tuurlijk...nog steeds.... Groetjesss, Rien. |
|
| lommert: | Woensdag, november 05, 2008 20:01 |
| hier is het een kinderrijke omgeving ...en daar komt het ''jong voelen'' snel boven;)lieflief...jij had volgens mij vroeger een paardenstaartje haha... liefs van mij willem |
|
| errel: | Woensdag, november 05, 2008 19:11 |
| kind in mij diepzachtjes hoor ik spontaan en openhartig ''n lief stemmetje liefs |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, november 05, 2008 12:21 |
| Even weer genoten ;), net te klein geworden laarzen weggedaan, krijg spontaan zin in schommelen :) | |
| ela: | Woensdag, november 05, 2008 12:12 |
| Af en toe se ernst verjagen met het kinderspel zou velen een beter aanzicht geven. ela |
|
| Windwhisper: | Woensdag, november 05, 2008 12:05 |
| van onbezorgde speelsheid en onbevangenheid getuigend deze woorden en deze schildering erbij lieve groet Cobie ook hier is bewondering hoor kuzzz Goede middag Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2008 | ||
| Thema's: | ||