het spijt me meid
hee lieve meid
weet ik heb spijt
wil je dit niet aan doen
deze erge pijn om mij te zien
maar ik heb het gezien
ik kan niet meer vechten
dat doe ik me hele leven lang al
vroeger kreeg ik niet mijn eigen rechten
nu heb ik het allemaal zelf in de hand
nu heb ik controle
die mij weerhoud van die enge rand
waarover ik zovaak ben gevallen
lieve meid het spijt me
ik wil je geen pijn doen
maar ik kan niet anders
ze heeft me in haar macht(W)
ik ben het vechten zo beu..
weet ik heb spijt
wil je dit niet aan doen
deze erge pijn om mij te zien
maar ik heb het gezien
ik kan niet meer vechten
dat doe ik me hele leven lang al
vroeger kreeg ik niet mijn eigen rechten
nu heb ik het allemaal zelf in de hand
nu heb ik controle
die mij weerhoud van die enge rand
waarover ik zovaak ben gevallen
lieve meid het spijt me
ik wil je geen pijn doen
maar ik kan niet anders
ze heeft me in haar macht(W)
ik ben het vechten zo beu..
Reacties op dit gedicht
| ...Roosje17...: | Zondag, februari 08, 2009 15:41 |
| blijven vechten! dat is het allerbelangrijkst. je leven is een strijd op zichzelf, het hoort bij het leven. laat je niet kennen. kuss Roosje |
|
| tweety-ysje: | Vrijdag, november 07, 2008 12:14 |
| Ik ben zeker dat er nog vecht lust is die je zal redden, maar sta daarvoor open meid, dan lukt het wel xxx | |
| KillingAngel: | Woensdag, november 05, 2008 16:50 |
| En toch... ... vecht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lunia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2008 | ||
| Thema's: | ||