weer bij het begin
het ging zo goed
ik ging de goede kant op
kreeg niet langer van alles op de kop
het verwerken ging zo goed,
ik had in het leven weer moed
maar nu ben jij in me leven gekomen
waarom moest je nou komen?
je maakt me kapot
maar toch ben je zo fijn
oh het doet zo'n pijn
ik wil blijven afvallen,
maar toch ook weer niet
je maakt me zo onzeker
en dat geeft me verdriet
die controle over eten moet ik hebben
anders ga ik het echt niet redden
ik weet dondersgoed dat ik te weinig weeg
maar toch wil ik naar mijn einddoel
het maakt me van binnen zo leeg
ik heb nog genoeg plezier
maar ik merk dat het minder word
sinds jij me leven beheerst
is er zoveel verandert..
je maakt me kapot
maar toch kan ik niet zonder die controle
ik wil geen hulp van buitenaf
want dan geef ik mezelf een straf
'het' heeft gewonnen
ik kan niet meer vechten,
ben zo moe
en 'het' is zo sterk
ik ben weer bij het begin
waar ik ooit ben begonnen,
Reacties op dit gedicht
| ...Roosje17...: | Zondag, februari 08, 2009 15:43 |
| het is zwaar, echt ik weet het... maar los je hier wat mee op? ik weet het is makkelijk gezegt dan gedaan, maar denk aan wat je nog tegemoet kan komen. je kan lang genoeg dood en mager zijn, waarom daar nu al mee beginnen? liefss knuff Roosje |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 05, 2009 21:17 |
| geef niet op blijf erin geloven | |
| tweety-ysje: | Vrijdag, november 07, 2008 12:13 |
| vol houden meid, jij geraakt er zeker uit echt waar. dikke steunende knuffels | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lunia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2008 | ||
| Thema's: | ||