Eindeloze wandeling
Een jaar zwevend door mijn gedachtes
verstopt in mijn hart
t gelukzalige gevoel
die tegelijk alles zo verward
Je zit vast
als een onrijpe appel aan mijn boom
elke seconden hoor ik je stem
je ogen helder in elke droom
samen lopen we door gedachtes
vol geluk en verlangen
genietend van elke minuut
in de passie gevangen
een eindeloze wandeling
door de dieptes in mijn leven
wetend dat jij er bent
zal me altijd laten beven
bauk
06-11-08
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 07, 2008 15:09 |
| zacht deze traan in je woorden liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 07, 2008 13:13 |
| Een wandeling in voetstappen van wat was.. rakend. Liefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, november 07, 2008 12:52 |
| gemis heeft zijn tijd nodig, en ja liefdesverdriet is o zo pijnlijk lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Baukske | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2008 | ||
| Thema's: | ||