Vechten tot het einde nadert.
Wat een naar bericht,
er was geen uitzicht.
Je zou ons snel verlaten,
zelf had je dit in de gaten.
Fijne weken wilden we je nog geven,
in je zeer korte leven.
Uitslapen was je favoriet,
dat deed je leven teniet.
Je wilde niet strijden,
en zo de pijn vermijden.
Grenzen werden verlegt,
voor jouw eigen gevecht.
Toch mocht dat niet baten,
en je hebt ons verlaten.
Hoe oud ben jij?
dat is wat ze graag zei.
Terugdenkend aan die goede tijd,
weten dat je nu niet meer lijdt.
Slaap zacht,
en droom van een mooie nacht.
er was geen uitzicht.
Je zou ons snel verlaten,
zelf had je dit in de gaten.
Fijne weken wilden we je nog geven,
in je zeer korte leven.
Uitslapen was je favoriet,
dat deed je leven teniet.
Je wilde niet strijden,
en zo de pijn vermijden.
Grenzen werden verlegt,
voor jouw eigen gevecht.
Toch mocht dat niet baten,
en je hebt ons verlaten.
Hoe oud ben jij?
dat is wat ze graag zei.
Terugdenkend aan die goede tijd,
weten dat je nu niet meer lijdt.
Slaap zacht,
en droom van een mooie nacht.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: irina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||