De zijne
In onmacht haal ik naar hem uit,
Al was het alleen met wat ik dacht,
Krab ik woedend mijn hart kapot,
Streel zijn herinnering lijdzaam zacht.
Gilt tergend stilte door mijn hoofd,
Van al het holle van emotie,
De strijd die ik nog door hem lever,
Hij heeft geen flauwe notie.
Verban mijn gevoel naar elke uithoek,
Want zijn wereld is niet de mijne,
Maar hoe hard ik voor hem weghol,
Mijn hart is steeds de zijne.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2008 | ||
| Thema's: | ||