bedorven bladeren
Ik lag als bedorven bladeren,
op jouw kraaknette vloer,
dacht je.
Je nam me op,
als je me nodig had,gebruikte me ,
liet me weer vallen,
steeds weer,opnieuw en opnieuw
Ik liet je toe en al wat je (me aan)deed
veel te ver liet ik je gaan,
keer op keer
Tot ik je doorhad,
en ik plots de cirkel doorbrak
Als glasscherven
liet je me achter,
waar ik mij nog steeds aan snijdt
Reacties op dit gedicht
| secrets: | Zaterdag, november 08, 2008 17:01 |
| pijnlijk... Ik weet wat je bedoelt.. Ik voel dat de letters met tranen gemengd zijn... sterkte! liefs, Ester |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2008 | ||
| Thema's: | ||