Even helemaal niks
Even helemaal niks.
Na ruim zes jaar nu echt voorbij.
Even helemaal niks.
Ik kan het nog niet helemaal bevatten.
Even helemaal niks.
Waarom ben ik nog zo druk met mij?
Even helemaal niks.
Proberen mezelf te vinden...
Even helemaal niks.
Ik sta er niet alleen voor.
Even helemaal niks.
Daarna weer door.
Reacties op dit gedicht
| Aquelle: | Zondag, november 09, 2008 13:53 |
| Niet alleen, nooit alleen. Dat beloof ik. x, La |
|
| Yellow: | Zaterdag, november 08, 2008 15:53 |
| Pak je gitaar bij de hand, ga eens goed door, en je zal je erna wellicht al stukken beter voelen, groetjes, Y. |
|
| gedichtengeweld: | Zaterdag, november 08, 2008 15:41 |
| de enige periode dat ik ooit iets gepresteerd heb was toen ik bij mijn vader en zijn vrouw woonde (WAKKER WORDEN: ONTBIJT STAAT KLAAR) ''militaristisch'' dat werkt prima.. | |
| gedichtengeweld: | Zaterdag, november 08, 2008 15:39 |
| ik doe al maanden niks :) en ik word er niet goed van echt (en toch kan het zo heerlijk zijn: heel schizofreen dus) ik heb een ''motivator'' nodig haha.. iemand die me wakker maakt en zegt: eruit!! de wereld wacht op je (urrggghhh) x | |
| Littledolphin: | Zaterdag, november 08, 2008 15:08 |
| juist...daarna weer door erik...stilmakend mooi liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Metal Erik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2008 | ||
| Thema's: | ||