de la poezie noir
de la poezie noir
vandaag ben ik de donkere kamer
elk licht is hier funest
voor mij ligt een mooie foto
chemicalien doen de rest
ik wordt afgehaald van een vreemd perron
je draagt een zwarte japon
een blouse van lichte kleuren
ik zie je op roze gympen staan
De chemische stof die ik verzon
in regel 4
van dit gedicht
ontwikkelt het beeld
met jouw naam in de woorden
die zijn zwart wit leesbaar
gewoon om te horen
maar waar is de kleur gebleven?
dan had ik me toch een gedicht geschreven..........
poeh.........
vandaag ben ik de donkere kamer
elk licht is hier funest
voor mij ligt een mooie foto
chemicalien doen de rest
ik wordt afgehaald van een vreemd perron
je draagt een zwarte japon
een blouse van lichte kleuren
ik zie je op roze gympen staan
De chemische stof die ik verzon
in regel 4
van dit gedicht
ontwikkelt het beeld
met jouw naam in de woorden
die zijn zwart wit leesbaar
gewoon om te horen
maar waar is de kleur gebleven?
dan had ik me toch een gedicht geschreven..........
poeh.........
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Zondag, oktober 25, 2020 08:17 |
| Klasse | |
| waterval: | Zondag, maart 31, 2002 05:36 |
| wat ik hier lees is toch wel héél bijzonder..... héél mooi.... komen er zo nog?.... :-)) |
|
| lejaeghere rudi: | Zaterdag, maart 30, 2002 19:19 |
| Erik, zo'n gedichten als deze lees je niet zoveel, er is hier duidelijk meer dan een gedicht geschreven, hier zit een idee achter. Volgens mij zijn herinneringen op foto's die we bekijken altijd zwart-wit, niettegenstaande we ze in kleur hebben getrokken, anders gezegd we kunnen er niet meer uithalen, wat we erinzagen als we ze toen hebben genomen. Ik ben nu ook aan het denken terwijl ik schrijf. De kleur is het gevoel van vroeger, had ik geweten dat ik de gevoelens zou verliezen of niet kon vas | |
| free: | Zaterdag, maart 30, 2002 13:06 |
| zooooooooo hé geweldig! liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erik Lelieveld | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||