terwijl de dagen
Terwijl de dagen zich ophopen met
onverwacht een danspasje tussendoor
wil het niet zoals het moet gaan
is het wel de juiste muziek die ik hoor
ik denk en vecht me door de stilte heen
het donker heeft me eventjes in haar macht
ik wil niet …maar ik moet eruit van mezelf
ach toekomst had jij nog maar enig kracht
de woorden kan ik niet meer vinden
al ben ik blij nog enig geluk te lezen
toch sleep ik ’t dichten zachtjes voort
ik heb van vandaag niets meer te vrezen
Reacties op dit gedicht
| peter1: | Maandag, november 10, 2008 15:32 |
| rakend weer gegeven | |
| Dwaallicht: | Maandag, november 10, 2008 13:46 |
| Pracht stukje poëzie... laat die danspasjes maar komen! Liefs Dina |
|
| lommert: | Maandag, november 10, 2008 13:18 |
| nog wel een danspasje er doorheen blijven doen'';) liefs weer willem |
|
| Ria -rimpeling-: | Maandag, november 10, 2008 13:17 |
| Soms lijkt het leven een zwart gat,waar je even niet uit kunt komen,maar morgen kan het zomaar weer beter zijn,hou je daar maar aan vast!!! liefs Ria |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, november 10, 2008 13:07 |
| Soms zijn er van die dagen dat je het even niet ziet zitten, meid. Gebeurt jou en ook mij, iedereen wel denk ik. En dan kun je het hier heerlijk van je afschrijven, toch? Fijne dag verder. Liefs, Peter. |
|
| Littledolphin: | Maandag, november 10, 2008 12:59 |
| rakend geschreven, liefs barbara | |
| Windwhisper: | Maandag, november 10, 2008 12:56 |
| ja lieverd, het zijn die donkere novemberdagen en het was twee jaar geleden dat we kort na elkaar verloren, dus het bliven naast donkere dagen ook de herinneringen die ons meedragen lieve groet Cobie niet de moed verliezen hoor, ik reik je mijn hand en houd de jouwe stevig vast, niets te vrezen meissie kuzzz liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2008 | ||
| Thema's: | ||