Waarom kwetste je me?
Éen glimlach van jou was het zelfde al duizend woorden,
één knipoog en ik zweefde op wolkjes,
één kus waarin je zegt ik hou van jou.
Waarom kwetste je me dan zo?
Die glimlach is jou haat,
die knipoog jouw bedrog,
en die kus, daar waren geen woorden voor.
Je hebt me diep gekwetst
Maar treuren om een lafaard als jou...
zijn de tranen niet waard.
Die valse liefde die je gaf,is het niet waard om te treuren
want je blijft en je bent een lafaard.
één knipoog en ik zweefde op wolkjes,
één kus waarin je zegt ik hou van jou.
Waarom kwetste je me dan zo?
Die glimlach is jou haat,
die knipoog jouw bedrog,
en die kus, daar waren geen woorden voor.
Je hebt me diep gekwetst
Maar treuren om een lafaard als jou...
zijn de tranen niet waard.
Die valse liefde die je gaf,is het niet waard om te treuren
want je blijft en je bent een lafaard.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: melia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2008 | ||
| Thema's: | ||