Dromerig dwaal ik door de dag heen
dromerig dwaal ik door de dag heen
ben er gewoon niet helemaal bij
de boom waar ik op uitkijk
is bijna al zijn blad verloren
grijze regenwolken scheren voorbij
regendruppels tikken tegen het raam
kachel staat comfortabel hoog
en ik dwaal dieper weg in een droom
zacht zoete herfstzoenen
volle lippen raken de mijne
je warme wollen coltrui
kriebelt mijn gedachten
nestel mezelf tegen je aan
je handen gaan door mijn haar
droom maar lekker mijn lief
ben dicht bij je
heel dicht
bij je
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, november 11, 2008 17:51 |
| zoooo mooi en verlangend is dit geschreven, even tranen nu al weet je ook wel hoe it komt:) liefs en knuffel, je meissie xxxx |
|
| Elenore De Groote: | Dinsdag, november 11, 2008 15:18 |
| Diep genesteld in het gezellige dat binnenshuis te vinden is. Liefs, x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2008 | ||
| Thema's: | ||