Her museum van het leven
Mijn gezicht,
laat ik niet veranderen.
Want het is mijn museum van het leven.
Mijn armen,
kan ik niet missen.
Want ze zijn mijn ervaring.
Mijn voeten,
wil ik niet geven,
omdat ze mijn levensweg kennen.
Alleen mijn hart,
is te koop,
voor de vrouw van mijn leven.
laat ik niet veranderen.
Want het is mijn museum van het leven.
Mijn armen,
kan ik niet missen.
Want ze zijn mijn ervaring.
Mijn voeten,
wil ik niet geven,
omdat ze mijn levensweg kennen.
Alleen mijn hart,
is te koop,
voor de vrouw van mijn leven.
Reacties op dit gedicht
| gedichtengeweld: | Woensdag, november 12, 2008 11:03 |
| mijn hart is juist niet te koop :) hoe vaak ze het ook hebben geprobeerd haha (en vroeger even vaak met geld en al van me gestolen is; laten we wel wezen..) x | |
| Windwhisper: | Woensdag, november 12, 2008 10:58 |
| Ik sta paf...hoe kon ik zoiets moois overslaan, maar ik heb terug gebladerd enne je gevonden dit is een pracht liefs Cobie Goede morgen Bert kuzzz |
|
| ela: | Woensdag, november 12, 2008 01:05 |
| Kort en mooi gedicht. ela |
|
| gewoon gezellig: | Woensdag, november 12, 2008 00:34 |
| ooo bert wat een goeie, zalig geschreven....ik zal er aan denken vannacht...liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2008 | ||
| Thema's: | ||