Ben van jou voor altijd
onze zon is ondergegaan
onze dagen zijn voorbij
ik ben hier achtergebleven
vraag me af is dit het einde
mijn laatste woorden aan jou
ben ze ondertussen vergeten
jij was de wind onder mijn vleugels
leerde me om te vliegen
met jou leefde ik tussen de sterren
waarom moest dit nou overgaan
als ik naar het oosten draai
zie ik de dag niet meer verschijnen
zie ik de dag niet meer verschijnen
maar na de duisternis komt het licht
als ik naar het westen draai
verbergt de stille nacht alles
als ik naar het westen draai
verbergt de stille nacht alles
mijn licht is verdwenen
datgene wat altijd zo helder scheen
dus ik zeg vaarwel
ben van jou voor altijd
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, november 12, 2008 12:09 |
| het vliegen verleer je nooit...vouw je vleugels weer open ... liefs kerima ellouise |
|
| MelvinBonny: | Woensdag, november 12, 2008 11:09 |
| Vergeet niet dat voor jezelf het leven ook nog door gaat. Heb het zelf 3 jaar zwaar gehad en was het voor mezelf vergeten dat ik er zelf ook nog was... MelvinBonny | |
| lommert: | Woensdag, november 12, 2008 09:21 |
| na de duisternis komt het licht..ik pak die zin er maar uit;)...stevige groet van mij willem |
|
| ninodepino: | Woensdag, november 12, 2008 09:08 |
| :) ik ben van mezelf of hoogstens van een elf maar daar die niet bestaan zal ik nu verder gaan :) |
|
| Dwaallicht: | Woensdag, november 12, 2008 08:31 |
| Prachtig... ondanks de droeve ondertoon, jammer dat niet alles voor altijd is! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2008 | ||
| Thema's: | ||