Een tikkeltje geluk.
Je duwt me weg en pakt mijn vrijheid af.
Je verslindt me en neemt me mee in jouw straf.
Ik zal voelen wat jij ondergaat.
Ik zal bloeden in mijn heldengewaad.
Je kust me, verleidt me en verbreekt daarmee mijn kracht.
Je laat me zo verlangen totdat ik op mijn kniëen naar je smacht.
Ik voel bloed, zweet, tranen en een tikkeltje geluk.
Als ik jou zo mag hebben,
maak me af,
maak me stuk.
Je verslindt me en neemt me mee in jouw straf.
Ik zal voelen wat jij ondergaat.
Ik zal bloeden in mijn heldengewaad.
Je kust me, verleidt me en verbreekt daarmee mijn kracht.
Je laat me zo verlangen totdat ik op mijn kniëen naar je smacht.
Ik voel bloed, zweet, tranen en een tikkeltje geluk.
Als ik jou zo mag hebben,
maak me af,
maak me stuk.
Reacties op dit gedicht
| infrarood: | Donderdag, maart 05, 2009 19:17 |
| Heel mooi in beeld gebracht! :| | |
| Dirk Hermans: | Zondag, november 23, 2008 15:05 |
| met zeker passie gebracht heel knap gedaan | |
| Littledolphin: | Donderdag, november 13, 2008 07:08 |
| intens liefs barbara | |
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, november 13, 2008 03:11 |
| ''t Lijkt bijna liefde! Vriendelijke groet, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erik van Deventer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2008 | ||
| Thema's: | ||