buurman het is voorbij
gisteren was ik nog even jou
en had al het gevoel
het komt nu gauw
je had nog zoveel te vertellen
ik wilde je nog even bellen
want we wilden bij je waken
omdat je helemaal alleen bent
maar blijkbaar zou je niet meer ontwaken
vannacht ben je ingeslapen
jij grote liefhebber van de natuur
zei tegen mij als ik je nou inhuur
om je te verzorgen
jij grote wandelaar
het eerste gevoel is raar
het werd voor jou geen morgen
ik vroeg je nog
wil je wel thuis blijven?
ja nog even wel zei je
want je wist ik ga toch!
je had zoveel levenslust
liep heel nederland door
griekenland daar ging je ook voor
kwam bij ons eten
bij mieke haar vader
grootse verhalen over je wandelingen
maar nu door de kanker was je versleten
denk niet dat het ons niet verdriet
je was een geweldig persoon
en dat zijn is niet altijd maar gewoon
lieve buurman rust nu zacht
je hoeft niet meer te lijden
dit was de natuur die het bracht
we zullen jou nooit vergeten
zoals je vaak zei
dit zijn mijn meiden
rust nu zacht
mieke anja en pa
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, november 13, 2008 23:13 |
| Je was niet bij hem... Toch is hij in het bijzijn van goede buren heengegaan. Sterkte! Lieve groet, switi lobi |
|
| Pancho v/d Post: | Donderdag, november 13, 2008 20:50 |
| ook vanaf hier: gecondoleerd en veel sterkte. groetjes Pancho |
|
| moonwoman: | Donderdag, november 13, 2008 20:24 |
| Mijn oprechte deelneming met jouw verlies... liefs, Loekie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anjaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2008 | ||
| Thema's: | ||