SAMEN
Mijn hoofd is vol
verbaal geweld.
Verbaasd hoe woede,
jaloezie beschaving velt.
Kom bij me,
warm me gauw…
Ik troost, wat er nog
over is van jou.
Hun woorden sloegen
harder dan verwacht.
Ik scheurde, voelde
hoe ik werd verkracht.
Hun gif en hete woede
brandde mij, verkilde
alle warmte die ik gaf.
Ik kromp voor hun
meedogenloze macht.
Het maakte mij
nog kleiner
dan ik was.
Ik dacht,
ik red het wel.
Maar nee.
Een overmacht
intrige en gemeenheid
bracht het spel.
Ik kon geen kant meer op.
Ik ging kapot.
Kom dichterbij.
We praten samen.
Fluisterend je stem.
Je trilt, je tranen.
Nee,
je bent bij mij.
Je weet toch
wie ik ben?
De pijn
dragen we samen.
wil/fleur
WIL MELKER
20/10/2000