Laatste droom...
Kabbelende watervalletjes
die zich ontpoppen tot een zee
opgehemelde bloemen
die zich omkeren tot orchidee
Brandende hoop
dat zich stapelt tot genot
sluit je ogen
naar het land van God
Bedenk je gevoelens
droom je fantasie
je eigen regenbogen
pure nostlagie
neem de renwagen van het lot
langs het zonnelijk geluid
neem je witte zakdoek
en wuif me uit
die zich ontpoppen tot een zee
opgehemelde bloemen
die zich omkeren tot orchidee
Brandende hoop
dat zich stapelt tot genot
sluit je ogen
naar het land van God
Bedenk je gevoelens
droom je fantasie
je eigen regenbogen
pure nostlagie
neem de renwagen van het lot
langs het zonnelijk geluid
neem je witte zakdoek
en wuif me uit
Reacties op dit gedicht
| gedichtengeweld: | Zaterdag, november 15, 2008 19:31 |
| ''dus jij was het; die dat heeft gezegd'' ontwijk me maar niet.. dat maakt me alleen maar bozer namelijk. | |
| gedichtengeweld: | Zaterdag, november 15, 2008 19:24 |
| ik ga een flink pak slaag uitdelen; had ik zo bedacht :) (dacht jij hiermee weg te komen zonder schrammen?! hmmhaha.. bij wijze van he..) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: stofvod | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2008 | ||
| Thema's: | ||