Je Laten Gaan
De tijd dat ik
Je nog gewoon kon missen
Is voorgoed voorbij
Ik kan er niet meer tegen
Elke seconden langer
Dat ik je mis
Ga ik steeds meer achteruit
En ik stop
Stop ermee aan jou te denken
Over jou te dromen
Dit is mijn poging
Om jou te laten gaan
Mijn poging om je
Met tranen vaarwel te wensen
En nooit meert terug
Te willen zien
Om dit gevoel te doen vergeten
Want het enige wat ik nog wil
Is bij je zijn
Want waar ik echt van houd
Dat ben jij!
Als je dit ooit lezen zal
Jij was mijn inspiratie
Dit is dus ook met tranen geschreven
Ik heb echt alles gegeven
Je nog gewoon kon missen
Is voorgoed voorbij
Ik kan er niet meer tegen
Elke seconden langer
Dat ik je mis
Ga ik steeds meer achteruit
En ik stop
Stop ermee aan jou te denken
Over jou te dromen
Dit is mijn poging
Om jou te laten gaan
Mijn poging om je
Met tranen vaarwel te wensen
En nooit meert terug
Te willen zien
Om dit gevoel te doen vergeten
Want het enige wat ik nog wil
Is bij je zijn
Want waar ik echt van houd
Dat ben jij!
Als je dit ooit lezen zal
Jij was mijn inspiratie
Dit is dus ook met tranen geschreven
Ik heb echt alles gegeven
Reacties op dit gedicht
| meisjehartjeemeisje33: | Zondag, november 16, 2008 18:23 |
| Mooi gedaan =] | |
| karinvangelder: | Zondag, november 16, 2008 17:10 |
| triest Joyce, liefde zal dan ook van twee kanten moeten komen he anders lukt het nooit . sterkte meis, liefs van mij , Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce Walgers | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2008 | ||
| Thema's: | ||