tempo doeloe
Een Molukker verlangt naar zijn geboorteland;
het is een kille winter
in het noorden van Nederland.
Het ijs wil nog niet breken
want de twijfel knaagt
aan de welvaart die hij achterlaat.
De wind komt uit het westen
en met de leeftijd zichtbaar in het gelaat
vertrekt een man;
als hij zijn laatste reis aanvaardt.
Mena muria met ruggegraat.
Selamat jalan oom Guus!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: victor y | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2008 | ||
| Thema's: | ||