ziltig water spoelt over mijn wonde
ziltig water
spoelt over mijn hart
de zandkorrels
zijn al gehard
ze raspen bloedig
m'n ziel eruit
ik wil schreeuwen
héél erg luid
het zand
brandmerkt de wonden
zo wordt de pijn
voor eeuwig verbonden
ik word geketend
met het verleden
men ziel wilt vluchten
naar blauwere luchten
om vrij te zijn
zonder... al die verdomde pijn
vijf september 2001
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: aTiT | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||