Handendans
Eva at de verboden vrucht
slang negerend in doofheid
leg die appel nou maar terug
morgen is hij vergaan
voelt niet van mij
een ogenblik tot dauw
onstuimig en grillig
magnetische handendans
stoot af trek aan
niet wel niet wel wel
niet onweerstaanbaar
verdronken in vervoering
zonde in de echtste vorm
van zijn wat zijn wij
grauw gevoel van onrust
ga toch nog niet weg
even nog even maar
een kruimel en een kus
vergaan tot stof zoals
het ontsprong, ontstond
de dans het spel
op hete kolen
blarende voetzolen
kroop Adam van haar weg
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, november 17, 2008 16:31 |
| graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
| little fly: | Maandag, november 17, 2008 16:21 |
| Zo mooi:S Greetz, Linda |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, november 17, 2008 00:48 |
| die Adam toch had Eva nog maar eventjes gewacht een dagje of een nacht dan had ze zich misschien bedacht en jij, slaap lekker vannacht. Peter. |
|
| ela: | Maandag, november 17, 2008 00:46 |
| Een gebeten appel, de opperste in zijn kont gebeten. ela |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 17, 2008 00:43 |
| een nadenker, dat zeker bijbels gestoeld ook dat lieve groet Cobie slaap lekker |
|
| switi lobi: | Maandag, november 17, 2008 00:39 |
| Die rottige appels ook ...:( :) Mooi gedaan! Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melapropism | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2008 | ||
| Thema's: | ||