Wederom tranen van verdriet
Tranen op wangen
Overspoeld met verdriet
Met een hart dat viel
De liefde hielp haar niet
Tranen die branden
Als vuur op je huid
Verbergen kon ze niet meer
En huilde het uit
Tranen zo onbedwingbaar
Ze liet het maar gaan
Bedroeft zat ze daar
Vol vragen keek ze hem aan
Tranen zo puur
Zo troosteloos
Zo echt
Liefde is…
Genadeloos
Reacties op dit gedicht
| Lily May Parker: | Maandag, november 17, 2008 15:37 |
| erg mooi en emotievol schrijven dit...ik moest even slikken liefs Lily May xxxxx |
|
| Flyingwings: | Maandag, november 17, 2008 13:33 |
| Schitterend! Wederom stilmakend. Xxx. K. |
|
| Samhain: | Maandag, november 17, 2008 11:53 |
| Prachtig en zielig, liefs Samhain | |
| _Lieverdje_: | Maandag, november 17, 2008 08:42 |
| prachtig maar droevig gedicht liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Morpheüs | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2008 | ||
| Thema's: | ||