De eenzame boom
De eenzame boom
beroofd van al zijn bladeren
ruist niet meer in de wind
Takken vol barsten
breken eerder
dan ze buigen
Oude bladeren
vertrapt in de modder
wachten op verrotting
Zelfs de stralen
van de toekomstige lentezon
zullen de takken niet meer
kunnen verwarmen
Want de boom
gebroken door eenzaamheid
weet niets meer
dan sterven
beroofd van al zijn bladeren
ruist niet meer in de wind
Takken vol barsten
breken eerder
dan ze buigen
Oude bladeren
vertrapt in de modder
wachten op verrotting
Zelfs de stralen
van de toekomstige lentezon
zullen de takken niet meer
kunnen verwarmen
Want de boom
gebroken door eenzaamheid
weet niets meer
dan sterven
Reacties op dit gedicht
| Lone Dreamer: | Maandag, november 17, 2008 17:30 |
| Ow... Pijnlijk... En prachtig verwoord... Maakt me weer stil. Liefs, LSD |
|
Over dit gedicht
| Auteur: silvertear | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2008 | ||
| Thema's: | ||